Soyut ve subjektif bir kavram olduğu için maneviyatı tanımlamak güçtür. Maneviyatı değerli kılan ezeli olanla başlayıp, bugünü aşarak geleceğe aktarılan kadim bilgiyi içermesidir. Varoluş bu kadim bilgiye ulaşma çabasıdır. Maneviyat kuşaklar boyu aktarılan üstün bilgidir.
Postmodern çağda yani günümüzde; geçmiş de gelecek de önemli değildir. Önemli ve esas olan an ve anın hazzıdır. Postmodernizm, insanın varoluşunun anlamını "an"da bulabileceğini, anı yaşaması gerektiğini dayatır. Yine postmodernizmde, maneviyat, "an"da olabilme becerisi olarak kurgulanır. Buna yönelik gizli ve açık mesajlarını kadim bilgi kılıfında sunar. Söylencesi sosyal medya ile çabuk yayılır, çabuk unutulur.
Postmodernizim tipi maneviyattın özü haz almayı, gerçek maneviyatın özü ise kadim bilgiye ulaşmayı hedefler.